Mæða
saman
biðum við þess
að verða mæður
lóan og ég
henni
jafn illa við
þau sem vildu skoða eggin
og mér við augu
sem hvíldu á útþöndum maga
of stirð
til að skríða burt
vængbrotin
mitt
kom með hvelli
klauf mig í tvennt
samsaumuð skreið ég með það heim
fól í örmum
ófær um að veita nokkra vernd
fáum
dögum seinna
brestur í skurn
gægist
lítill goggur
nú
fylgjast fjórir foreldrar
með og bíða
ránfuglar sveima
í leyni liggur tófa
lóurnar
skríða
meiddar um móinn
ég þrýsti barni að brjósti
meðan
við bíðum
hjálparlaus
gegn ótta þess sem eflaust
hefur séð ungann sinn þræddan
á kló